EK2016 nieuws

De EK2016 finale wordt gespeeld op 10 juli 2016. Deze finale zal plaatsvinden in het Stade de France in speelstad Saint-Denis, waar ook precies een maand eerder de openingswedstrijd gespeeld wordt. De wedstrijd trapt af om 21:00 uur.

Voorspel de finale en win!

De finale van het EK2016 kan bezocht worden door 81.000 supporters, want het Stade de France is het grootste voetbalstadion van Frankrijk.

De finale uitgevochten door Portugal en gastland Frankrijk, die beide de halve finales gewonnen hebben. De finale is de 51e wedstrijd van het EK2016 in Frankrijk.

Van de eerste EK finale in 1960 tot de laatste in 2012 zijn er in totaal 14 finales gespeeld. De finales bevatten alleen bijzondere, schokkende, dramatische en bekende momenten.

Historie van de EK finale

Van de eerste EK finale in 1960 tot de laatste in 2012 zijn er in totaal 14 finales gespeeld. De finales bevatten alleen bijzondere, schokkende, dramatische en bekende momenten.

Finale EK 2012: Spanje - Italië (4-0)

Alweer is het Italië die eenvoudig door de knock-out ronden komt. In de finale keek Italië terug wie hun nog meer gevolgd had tot in de finale: Spanje. Het was echter Spanje dat al na 14 minuten de leiding nam door een goal van David Silva. De tweede helft zette Italië flink aan, maar Jordi Alba bracht de score op 2-0. Dit was zijn allereerste internationale goal. Italië moest nu een grote berg over om de finale te winnen. Daarbij moest Thiago Motta ook nog eens geblesseerd het veld verlaten, terwijl Italië al drie maal gewisseld had. Alle hoop was hier mee vervlogen, aangezien er nog 28 minuten gespeeld moesten worden. Spanje verdubbelde de score door doelputen van Juan Mata en Torres en won de EK 2012 finale met 4-0.

Finale EK 2008: Duitsland - Spanje (0-1)

Het was 44 jaar geleden dat Spanje voor het laatst een EK finale won. De laatste 24 jaar was Spanje zelfs nog niet gekomen tot de kwartfinale. De mannen van coach Luis Aragonés kozen er voor om dit feit als inspiratie te gebruiken. In de eerste helft scoorde Fernando Torres in de 33e minuut de 0-1 voor Spanje, nadat Duitsland sterk geopend had. Duitsland had de EK finale al vier maal gewonnen. Toch was Spanje de gehele wedstrijd gevaarlijker, maar het moest oppassen dat Duitsland de kleine voorsprong niet terug zou draaien. Uiteindelijk werd het lange wachten van de Spanjaarden beloond en won het dit toernooi in stijl.

Finale EK 2004: Portugal - Griekenland (0-1)

Niemand had ooit verwacht dat Griekenland zo ver in het toernooi zou komen. Alle wedstrijden werden met man en macht keihard verdedigd en dat wierp zijn vruchten af. Het elftal van coach Traianos Dellas bereikte de finale met deze taktiek. Het strijdlustige middenveld werd geleid door Theodoris Zagorakis en aanvallende middenvelder Angelos Charisteas. Deze spelers braken de harten van de Portugezen. Zagorakis werd verkozen tot man van het toernooi. Zagorakis zei dat toen de scheidsrechter floot voor het eindsignaal, bij hem alle lichten uit gingen. Hij weet niet anders meer dan dat hij een hele tijd lang rondliep met een grote glimlach op zijn gezicht. Het waren ongelooflijke momenten voor Griekenland in de EK finale van 2004. Nederland werd derde op dit toernooi.

Finale EK 2000: Frankrijk - Italië (2-1)

Italië was slechts enkele seconden verwijderd van de overwinning, nadat Marco Delvecchio in de tweede helft gescoord had. In de extra tijd scoorde de Fransman Sylvain Wiltord echter de gelijkmaker. Vervolgens maakte David Trezeguet het af in Rotterdam. Robert Pires kwam een eind op met de bal en legde deze terug op zijn mede-invaller. Trezeguet legde al zijn kracht in het schot en knalde de bal in het dak van het doel. Met 2-1 werd Frankrijk de eerste Europees Kampioen na daarvoor het Wereld Kampioenschap al gewonnen te hebben. Nederland werd derde op dit toernooi.

EK finale 1996: Tsjechië - Duitsland (1-2)

De vrouw van de Duitse bondscoach Berti Vogts had hem verteld om Oliver Bierhoff mee te nemen naar het EK. En dit pakte zeer goed uit. Bierhoff viel 21 minuten voor tijd in, terwijl het Duitse elftal geplaagd werd door blessures. Op dat moment stond Tsjechië na een uur spelen voor met 1-0 door een penalty van Patrik Berger. Bierhoff verspeelde geen moment en maakte de gelijkmaker om vervolgens in de 95e minuut ook de golden goal te scoren. Bierhoff was een typische midvoor met niet de beste techniek. Door zijn mentaliteit verdiende hij het om de held van het toernooi te worden.

EK finale 1992: Denemarken - Duitsland (2-0)

Richard Moller Nielsen wilde eigenlijk een nieuwe keuken laten plaatsen, toen hij twee weken voor aanvang van het toernooi werd opgeroepen om zich bij de Deense selectie te voegen. Eén overwinning in vier wedstrijden was genoeg om de finale te bereiken met een sprookjesachtig einde. John Jensen bracht Denemarken in Gothenburg op voorsprong en Kim Vilfort maakte de verrassing compleet met de 2-0. Ondertussen hield keeper Peter Schmeichel alles uit zijn doel wat de Duitsers op hem afvuurden. Nederland werd derde op dit toernooi.

EK finale 1988: Nederland - Sovjet Unie (2-0)

Marco van Basten was op zijn best in München. Hij nam een penalty op de manier van Panenka en scoorde daarmee de meest bijzondere goal van het toernooi. Van Basten legde de bal met het hoofd terug op Ruud Gullit, die vervolgens de openingstreffer scoorde. De 2-0 van Van Basten was zonder twijfel de mooiste goal van het toernooi. Na een lange pass van achteruit nam Van Basten de bal in één keer op de voet. Deze volley vanuit een erg moeilijke hoek belandde tot zijn eigen verbazing in het doel. Deze 2-0 was de eerste grote titel voor Nederland.

EK finale 1984: Frankrijk - Spanje (2-0)

Spanje begon sterk in Parijs, maar toen Michel Platini de eerste goal scoorde, was er twijfel over de uitkomst van deze finale. Platini scoorde hiermee zijn 9e doelpunt tijdens dit EK en hij is daarmee nog steeds topscorer aller tijden op één toernooi. De vrije trap van Platini was niet eens één van zijn beste, maar de bal glipte door de handen van keeper Luis Arconanda. De tweede goal ging echter buiten het bereik van de keeper om. Bruno Bellone tikte de bal van dichtbij binnen, na een actie van Jean Tigana. Tigana werd verkozen tot speler van het toernooi.

EK finale 1980: België - West-Duitsland (1-2)

Horst Hrubesch werd vlak voor het toernooi opgeroepen voor de Duitse selectie. Tijdens de finale scoorde hij zijn eerste internationale doelpunt en zette de score op 0-1. René Vandereycek maakte de stand echter vanaf de penaltystip gelijk in de 75e minuut. Hrubesch had de laatste drie wedstrijden al niet gescoord en er werd gezegd dat hij het veld moest ruimen. Tegen het einde van de wedstrijd besliste hij de finale van 1980 echter in Duits voordeel, na een pass van Karl-Heinz Rummenigge. De keuze van bondscoach Jupp Derwall om hem toch te selecteren pakte dus erg goed uit.

EK finale 1976 Tsjecho-Slowakije - West-Duitsland (2-2 / 5-3)

Die penalty van Panenka! In de halve finale boog West-Duitsland een 0-2 achterstand om en forceerde extra tijd tegen Joegoslavië. Dieter Müller en Bernd Hölzenbein scoorden vlak voor tijd voor Duitsland, terwijl Ján Svehlík en Karol Dobias dat deden voor Joegoslavië. Deze finale van 1976 was de eerste finale die eindigde met strafschoppen. De eerste zeven spelers scoorden zonder twijfel, totdat Uli Hoeness de bal over het doel schoot. Antonín Panenka nam de volgende strafschop en werd daarmee onsterfelijk. Hij wipte de bal door het midden van het doel, terwijl keeper Sepp Maier de hoek in dook. Nederland werd derde op dit toernooi.

EK finale 1972: West-Duitsland - Sovjet Unie (3-0)

De Sovjet Unie moet het ergst hebben gevreesd. Gerd Müller scoorde alle vier doelpunten tijdens de laatste oefeninterland tussen beide landen. Deze wedstrijd eindigde in 4-1 voor West-Duitsland, een maand voor deze EK finale van 1972. Drie kwart van de supporters waren Duits. Müller opende ook in Brussel de score, terwijl hij de tweede helft zijn tweede maakte. Herbert Wimmer maakte doelpunt nummer drie voor Duitsland. Het team werkte en de coach werkte, het was geweldig volgens Müller. Deze finale was één van de beste finales van Duitsland ooit.

EK finale 1968: Italië - Joegoslavië (2-0)

De eerste wedstrijd van deze finale werd een 1-1 gelijk spel. 48 uur later werd de return gespeeld in het Stadio Olimpico in Rome. Joegoslavië domineerde vanaf het begin, maar Italië stond na slechts vijf uitbraken op 1-0 door een doelpunt van Luigi Riva. Hij zou een hattrick moeten hebben, maar gelukkig verzekerde Pietro Anastasi de overwinning voor de Italianen. Hij nam een voorzet van Giancarlo De Sisti in één keer op de schoen en schoot in de verre hoek binnen. Keeper Dino Zoff zei later dat dit de perfecte uitvoering van de spits was.

EK finale 1964: Spanje - Sovjet Unie (2-1)

Op eigen grond en tegen de titelhouder won Spanje zijn eerste grote prijs ooit. Zelfs president Franco was aanwezig tijdens de finale in Santiago Bernabéu. Chus Pereda scoorde vroeg in de wedstrijd voor Spanje, waarna de Sovjet Unie de score weer gelijk trok in persoon van Galimzyan Khusainov. Toch kwam Spanje weer langs zij door Luis Suárez en Marcelino Martínex. Spanje was volgens Pereda een hecht team met Suárez als dirigent van het orkest.

EK finale 1960: Sovjet Unie - Joegoslavië (2-1)

Lev Yashin opende de score en Viktor Ponedelnik sloot de wedstrijd in de extra tijd af met een overwinning van de Sovjet Unie. Deze eerste finale van het EK werd gespeeld in Parijs en de Sovjet Unie mocht dus als eerste de Henri Delaunay Cup omhoog houden. Joegoslavië was in de halve finale sterk teruggekomen naar 5-4 tegen Frankrijk. Ook deze finale wilde Joegoslavië hun kracht tonen. Slava Metreveli had Joegoslavië zelfs op voorsprong gezet, maar in de 113e minuut besliste Ponedelnik de eerste finale in 1960.

Lees meer over de EK2016 finale.